All in one

QUEENSLAND.

De staat van regen en zon. In onze zomer is het regenseizoen en in de winter is het zoning en warm. Het kan hier voor periodes wel een tijd lang 40 graden zijn. In de winter is het rond de 23/30 graden. Heerlijk!
Na het afscheid met Julia en Roar ben ik in de ochtend naar het vliegveld gegaan met al men spullen. Om 5.30 uur opgestaan want om half 8 vloog ik naar Cairns vanuit Sydney. Ik kwam aan op het vliegveld en na inchecken kon ik het vliegtuig in. Alles verliep super goed en vlot. In het vliegtuig kwam ik er bij het voorbereiden van opstijgen achter dat er niemand naast mij zou komen zitten! Ik hou natuurlijk van kletsen met iemand naast me, maar ik hou ook van slapen! Ik kon languit met mijn benen op de 2 lege stoelen naast me liggen en na het opstijgen en het kijken naar de prachtige stad vanuit de lucht, viel ik in slaap tot dat ik de piloot hoorde zeggen dat we bijna gingen landen. Ik keek uit het raam en zag een hele verre ingezoomde google maps op men netvlies, met alle prachtige witte eilandjes naast de witte stranden van de oostkust van Australie. Paradijs! DROOM!
Aangekomen op het vliegveld zou ik wachten op Kass. Ze zou een uur later arriveren. Wachtend, koffiedrinkend en zwetend zie ik zo'n 1,5 uur later Kass op me afkomen. JEEEEJ!! :D:D Een dikke knuffel en super blij dat we elkaar gevonden hebben! Het was tropisch warm, zo'n 25 graden. Super fijn!
We hebben die dag al een afspraak gemaakt om een busje te gaan bekijken die we op Gumtree.com.au hebben gezien. (Australische marktplaats). We zouden de vrijdag naar een festival gaan en het doel was om een bus te hebben voordat we naar het festival zouden gaan.
We hadden afgesproken met Dave, een jongen die we op Confest hebben leren kennen. Hij bood aan dat we in zijn huis konden blijven voor het festival. SUPER fijn! Hij was zo gastvrij! Ook een van de jongens waarmee Kass en ik vrijwilligerswerk mee gedaan hebben op Yemaya festival, kwam met zijn vriendin daar logeren. En daarna, ook een ander meisje dat ik op confest heb leren kennen kwam en zei kwam net terug van een community dat heet The Rainbow Tenmpel, en had nog 4 andere mensen in de auto. Voor dat we het wisten zat het huis helemaal vol! Er was een gezamelijk zwembad in de tuin, het was zo luxe! Heel fijn dat we daar gezellig met zen alle konden chillen.

Dus die dag hebben we een busje gekeken. Het eerste busje wat we zagen, was liefde op het eerste gezicht! Het is een 4wheel drive, die speciaal gemaakt zijn voor rotsachtige off road tracks en zandwegen, of zelfs op het strand. En tegelijkertijd is het een busje! Dat komt niet zo super vaak voor! Hij heeft ook 4 stoelen waardoor we altijd 2 mensen mee kunnen nemen als we willen :) We kunnen de planken verschuiven en de stoelen omdraaien zodat we een bed hebben. We hebben boxen gekocht voor kleren, pannen en boodschappen. Het is echt een monster! We hebben een stukje gereden en we waren zo enthousiast dat we het graag nog een keer wilde zien, maar dan de dag erop want het was al laat. Ik was zo super blij die dag! We besloten om nog een ander busje te zien met mensen waar we mee hadden afgesproken. Het voelde eigenlijk al als tijdverspilling want we waren er eigenlijk al van overtuigd om de andere te kopen. We gingen het toch maar kijken zodat we als we dat busje zagen, we NOG blijer zouden zijn met de 4wheeldrive:D

Het busje was leuk, maar zoals verwacht, we waren VEEL enthousiaster over de andere bus. Het voelt veel krachtiger en je zit hoger omdat de wielen veel groter zijn. Je kunt over bizarre tracks met de bus die veel mensen niet kunnen zien. Zo kun je veel meer niet toeristische plekken zien.

Na het kijken van het busje zijn we naar the lagoon gegaan, een zwembad naast het strand. Dit is heel fijn! Want in de zomer (regenseizoen) kun je er niet zwemmen omdat er dan super kleine giftige kwallen zwemmen die je met 1 aanraking doden, pijlstaartroggen trekken voorbij die je ook doden, en er zwemmen krokodillen in de zee, die je ook niet bepaald kunt knuffelen. Het is bijzonder risicovol om hier In de zee te zwemmen. Rond deze tijd is het wel te doen, maar je moet toch goed opletten.
We hebben bij de lagoon wat mensen leren kennen die we weer via via kennen. Het is zooooon kleine wereld!

Toen we de 4wheeldrive nog een keer zagen besloten we echt om hem te kopen! YEAAAAAAAH! So excited!! :D We hebben alles geregeld en konden de dag erop een rondje rijden. We gingen in de avond naar Trinity beach waar de mensen aan het kamperen waren op een free camping. Hier zaten we met een kampvuurtje lekker op het strand. Ik heb soms wel een beetje zenuwen vanwege de krokodillen! Ik heb namelijk geen idee hoe veel er in de buurt kunnen zijn. Iedereen zegt dat ze met een kampvuurtje niet in de buurt komen. Hopelijk is dat ook zo... Hahaaa XP

We zijn de vrijdag aangereden richting Cooktown omdat we naar Bushweek festival gingen!Whoeheeeeee on the road!! We vertrokken in de middag en hebben met alle andere mensen die naar Bushweek gingen en die in het huis van Dave verbleven afgsproken in Port Douglas. Dit is een dorpje 1 uur naar het noorden vanaf Cairns. We hebben Guillaume en zijn vriendin Mona meegenomen met ons in de bus. Cooktown is het meest noordelijke plaatsje aan de oostkust van Australie. Op zondagavond begon Bushweek, dus we wilde wat eerder vertrekken om onderweg ergens te kamperen. We vonden een freecamping vlakbij Port Douglas. Hier hebben we ons bedje opgemaakt voor onze eerste nacht in de bus! Whoehoe!!!! Ik was zo blij :D Wat een geluk..
Jammer genoeg duurde dit niet voor lang. Ik werd de hele nacht wakker door insecten op mijn benen. Ik heb het raampje in de nacht al dicht gedaan omdat ik dacht dat er kei veel muggen in de bus zaten. En zoals Dave zei: "Alles hier in de natuur wil je opvreten. Zoveel bizarre insecten, muggen, bloedzuigers, vlooien etc!" Hier kwamen we dus ook echt achter. Ik was er in de ochtend echt helemaal klaar mee, en vond een beestje naast me toen ik goed keek wat ik voelde. Ik zag een beestje kruipen en toen ik het doodmaakte kwam er bloed uit! Ik wist echt niet wat het was maar had wel gehoord van bedbugs, of zoals ze het in Nederland noemen, bedwantsen volgens mij. Het zijn beestjes zoals luizen die in je matras leven en snachts wakker worden om je bloed te drinken als je ligt te slapen. Je krijgt bultjes die nog 10 keer erger jeuken dan muggenbulten, en ze steken in plaats van 1 bultje, maken ze er 10! De beestjes zijn super moeilijk om te doden omdat ze voortaan super goed tegen alle gifmiddelen kunnen en ze zitten echt in alle hoekjes en gaten. Ik had ze nog nooit eerder gezien maar ik had wel een vermoeden dat dit bedbugs konden zijn. Niet helemaal gek geworden maar toch lichtelijk gevoelig zijn de naar de supermarkt gegaan om spray enzo te halen om ze te kunnen doden.
Toen we terugkwamen zei een meisje dat het geen bedbugs kunnen zijn omdat je die niet kunt zien met het blote oog. Ik zelf had het gevoel dat het vlooien waren omdat het zo voelde. Ik heb ze namelijk genoeg gevoeld toen ik buiten bij de honden sliep in Spanje. Ik werd SUPER blij omdat bedbugs veeeel moeilijker te doden zijn. YEAH! VLOOIEN! Hahahaha :D Nooit gedacht dat ik zo blij kon zijn met vlooien!

Gelukkig konden Kass en ik ondanks de lichtelijke stress toch het hoofd koel houden. We besloten om eerst verder te rijden met de stoet voordat we onze prachtige zonnige dag verpeste met het sprayen an de bus. We zijn naar het noorden gereden. Je komt voordat je The Daintree Forest inrijdt bij een pond die je moet nemen met de auto over de rivier. Als je daar komt, het is ZO MOOI! Het is echt een paradijs! Het tropisch regenwoud bestaat uit Daintrees, dit is een prachtige boom en super veel palmbomen. Er lopen en vliegen super tropsische dieren, zoals gigantische vlinders en libelles, reuze sprinkhanen en torren, lianen en kokosnoten. We hebben gereden door de Bergen langs de kust, en toen het donker werd kwamen we aan bij Cape Tribulation. Dit is een PRACHTIG strand in het noorden van de Daintree. WAaaaah!!! Koraal! Prachtige bomen die zout water kunnen drinken, wit zand op het strand en bizarre schelpen. Omdat het donker werd besloten we snel verder te rijden om een kamp op te zetten, en ik wilde hier graag nog een keer naar terug.

We kwamen aan op een zandpad. Dave wilde proberen om een stukje met ons mee te rijden maar hij heeft geen 4wheeldrive. Hij komt uit Engeland en woont nu 2 jaar in Cairns. Hij wist dat het pad heel erg kiezelig en zandig was, maar wilde proberen om mee te kamperen. We moisten sommige rivieren over. Hij zei dat als hij niet verder kon hij om zou draaien de highway zou pakken. Die is zo'n 100 kilometer langer dan de oostkust. Ik was wel een beetje zenuwachtig omdat ik nog nooit 4wheeldrive gereden had! Maar goed, daarvoor hebben we hem gekocht! Het was een super vette track, met super stijle Bergen en gaten in de weg en stenen en jazeker, we kwamen aan bij een rivier die we over moesten steken. Dave stapte uit zijn oranje lange hippie bus en liep op blote voeten door de rivier om te kijken hoe diep het was. Hij kwam tot ongeveer zijn enkels/knieen in het water. Bij mij kwamen de zenuwen oplopen omdat ik nog nooit echt door een rivier gereden heb! Ja, ik heb in een rivier gereden in Luxemburg toen ik met Sharon en Indy ging kamperen in Bourgscheid. (Echt een aanrader ook trouwens!) Maar goed, dat water was maar 10 cm diep ofzo. Dit was wel zo'n 30 cm of dieper. Oke, alle moed verzameld en Dave besloot om de rivier over te steken. Langzaam maar zeker kwam hij dichterbij de overkant. Tot dat... de bus begon moeilijk te doen en uiteindelijk stond hij stil in de rivier. Ik zag dat hij niet meer verder kwam en de bus bewoog wel, maar wilde niet vooruit. We reageerden allemaal direct hier op en liepen met blote voeten door de donkere rivier over stenen om met zen alle de bus te duwen. Een jongen en meisje die naast de rivier aan het kamperen waren hielpen ook mee. Alweer, de bus bewoog wat, maar kwam niet vooruit. Het was echt super vermoeiend!! De uitlaat was onder water en er kwamen allemaal bubbels met een benzine geur uit het water. Ik was een beetje bang maar tegelijkertijd aan het lachen! Haha wat een avontuur!
We besloten om alle zware spullen uit de bus te halen en dit door te geven en aan de kant van de rivier te leggen. Weer geen resultaat en toen wilde de bus niet meer starten. Ships.... wat nu?! Het was al donker en laat in de avond. Sjeeemineeeee wat doen we nu?!

En dan, het universum helpt je altijd uit, hahahaha! 10 minuten later Kwamen er 2 4wheeldrive auto's aan en die konden ons na een poosje uit de rivier slepen. Geniaal! Ze zeiden dat er een bordje stond met 4wheeldrive only.. hahaha super dom! We konden niet echt meer terug, dus Dave zei heel moedig: We kijken gewoon hoe ver we komen! Ik moest nu nog door de rivier, SPANNEND! Hahah! Ik keek iedereen in de auto aan en ze: HERE WE GO!!! Hahaha! Ik begon langzaam te rijden naar de rivier. Super eng voor de eerste keer! IIedereen zei: Je moet gewoon blijven rollen, niet te hard, niet te zacht rijden, maar niet stoppen! Okee.... Toen ik met de voorste 2 wielen het water van de rivier raakte vroeg Kass: Is it in 4wheeldrive?! Hahaha NOOO!! Ik wilde schakelen maar ze zei: KEEP GOING! Hahaha Dus ik bleef doorrijden, en met veel hobbelgebobbel kwamen we aan de overkant! Dit was zo spannend! Je hebt natuurlijk 2 verschillende schakelbakken. Eentje is voor normaal rijden en de andere is voor als je meer kracht nodig hebt zodat alle 4 de wielen aangestuurd worden. Zo kun je door heel los zand rijden of bergen op etc. We waren aan de andere kant van de rivier en reden verder op het geniale slingerende bobbelende hobbelende donkere pad. We kwamen nog een paar rivieren tegen waar het wat minder diep was en Dave reed er gewoon doorheen! Wat een baas.. Het zag er echt zo grappig uit om de bus te zien hobbelen. Whahaha! Super lijp!
We reden nog zo'n 2 uur door en besloten uiteindelijk om een kamp op te zetten om te slapen. We hebben een tent kunnen lenen van Dave en hebben de matrassen vol vlooien of bedbugs of whatever in een zijl gewikkeld en die onder de tent gelegd. Zo konden we de matrassen toch nog gebruiken! Ik had heerlijk geslapen en werd snachts een keer wakker en hoorde de geluiden van de natuur. Wat een prachtige geluiden! Je hoort boskalkoenen papegaaien en kikkers en krekels. Niet normaal hoeveel geluiden je hoort in de nacht! Het LEEFT! Het was wel een beetje spannend omdat ik dus gewoon echt geen idee heb van krokodillen. Maar goed. Geen problemen gehad.

We zijn in de ochtend doorgereden en kwamen op een gegeven moment bij een bordje met WATERFALL!!!! WHeeeeeeeeeoeeeeh Queensland! We zijn daar heen gereden. We parkeerde de auto naast de rivier en over een hele hoop rotsen liepen we zo'n 5 minuten totdat we het geluid van vallend water hoorde en ik hoorde dat we dichterbij de waterval kwamen. Ik zag door de bomen de nevel van de waterval en toen ik om het hoekje kwam zag ik een gigantische waterval! Ik had nog nooit zo'n grote waterval gezien! Het had die nacht ook geregend dus hij liep als een malle! Het was zo ontzettend mooi.. De rotsen, de planten op de rotsen van de waterval en dan de duizenden liters water die er dagelijks vanaf vallen. Het is prachtig.

We zijn verder gereden naar Cooktown om boodschappen te doen voor het festival. Cooktown is heeeel mooi! Het is een prachtig dorpje en er ligt een hele mooie rivier. Overal om je heen zie je bergen. Groene bergen! Oja, dat is ook heel leuk aan Cairns. Het is heel klein en er zijn niet zo'n hoge gebouwen. Als je om je heen kijkt zie je de bergen achter de stad uitsteken! Er zijn niet zo'n hoge gebouwen als in Melbourne.

We hebben boodschappen gedaan en zijn naar het festival terrein gereden. Een mooie boom gevonden waar we naast konden kamperen. We hebben weer in de tent geslapen omdat we niet in de bus wilde slapen. We hebben veel gesprayed en hoopte dat dit na een tijdje beter zou worden.
Bushweek is een prachtig festival! Het is midden in de natuur, met een rivier in de buurt. Zo'n half uur lopen ben je bij een gigantische waterval. Super mooi! Het is een terrein van een community. We dronken het water uit de rivier. De eerste dag was het super mooi weer! Het festival is zo geniaal, we waren er 8 dagen, en elke dag helpen vrijwilligers en gewoon mensen door middel van workshops mee om het festival op te bouwen. Er zijn workshops schommels maken, hangmat maken en zelfs de decoratie van de mainstage werd door de bezoekers van Bushweek gemaakt. Met buigzaam bamboo maakte ze schommels en met gigantische palmbladeren weefde we vleugels voor de mainstage wat uiteindelijk een gigantische vogel zou worden.
De eerste paar dagen was het vooral knutselen met alle mensen samen en er werd vooral reggae en dub gedraaid. Kei relaxed! Veel interessante mensen ontmoet en veel creativiteit. Het zou tot vrijdag veel workshops zijn en dan zou vrijdag middag de mainstage open gaan tot zondag. Het was zo geniaal! Het was helemaal niet zo groot, en ik herkende super veel mensen vanuit Melbourne en de festivals. Het is een grote familie!
Veel muziek gemaakt weer en leuke interessante mensen ontmoet. Ook heb ik met Guido geclowned! Dit was zo leuk! We kregen veel complimenten en maakte veel mensen aan het lachen!


Op maandag na Bushweek naar Cairns gereden want in de avond zouden we Aidan ophalen op het vliegveld! Yahaaaaaaaaaa!! Ik keek er zo naar uit om hem te zien! Ik kon niet wachten!
We reden terug over de snelweg, want dit was toch wel makkelijker rijden. Kass is aan het leren om met een schakelbak te rijden want ze heeft altijd in een automaat gereden. Ik ben haar nu aan het leren, wat soms wel een klein beetje spannend is. Maaaaaaaar ze komt er wel! Langs de snelweg kom je geregeld bordjes tegen met lopslopende koeien, en inderdaad, soms staan er een bult koeien midden op de weg. Super grappig! FREEDOM! We kwamen aan in het donker en konden nog een nacht bij Dave logeren. We kwamen thuis en even later kon ik naar het vliegveld om Aidan op te halen. Yeah!!!!! Aidaaan!!!! Super gezellig en we hebben meteen uren en uren gekletst. Hij heeft dit jaar van zijn studie behaald en netjes afgerond :)
We zijn naar Dave gereden en hebben lekker gegeten. De dag erop hebben we de bus schoongemaakt en een nieuw matras gekocht. We zijn ook in de avond naar de mainstreet gereden, want, GERRIT, de jongen waarmee ik 2 maanden heb samengewoond in Saint Kilda is ook gearriveerd! Joehoe! Zo geniaal dat je zo aan de andere kant van het land, 3600 feet vanaf Sydney, je vrienden tegenkomt. Gerrit zou samen met Aidan, Kass en ik een weekje gaan rondreizen.


Na alles georganiseerd te hebben konden we eindelijk gaan! We zijn eerst naar The Crystal Cascades gegaan. Het is een National Park zo'n 20 minuten van Cairns. Een prachtige rivier die door grote rotsen naar beneden ruist, met prachtige watervallen. We hebben een mooi track gewandeld en gezwommen in swimming holes. Na een aantal uur daar gezeten te hebben zijn we een plek gaan zoeken om te kamperen. We vroegen wat rond in de supermarket en een vrouwtje raadde ons een plek aan bij Freshwater Creek. We zijn hier heen gereden en hebben onze tent opgezet ergens in het bos. Kass en Gerrit sliepen in de auto en Aidan en ik sliepen in een tent. In de ochtend lag Gerrit in zijn hangmat. Hij zei dat hij 's nachts wakker werd van allemaal insecten en hij werd helemaal gek! Kass bleef gewoon liggen en kwam er in de ochtend achter dat ze helemaal opgegeten was door insecten. Ze zat helemaal onder de bultjes en kon niet stoppen met krabben! BEDBUGS... Dat was het eerste wat Gerrit zei. En ja hoor... jammer maar helaas waren het geen vlooien, maar het zijn bedbugs.. Deze mini insecten zijn in de afgelopen 20 jaar super groot geworden. 20 jaar geleden waren ze mini, maar nu zijn ze net zo groot als teken. Het zijn smerige kleine luis achtige vlooi achtige insecten. Baaaaaaaaaah!!!! We moesten hier wel echt iets aan gaan doen, want we konden niet in de bus slapen en deze insecten zijn bijna niet te doden. Ze kunnen 1,5 jaar overleven zonder voedsel! Dat is echt bizar...

We hebben direct een ongedierte bestrijder gebeld en hier konden we nog dezelfde dag terecht. We hebben alle kleren uit gewassen en al het beddengoed. Ze zijn echt hardnekkig! We moesten de bus stomen zodat we de eitjes zouden smelten. Na een hele drukke dag met dingen die we niet verwacht hadden en ook eigenlijk echt NIET bested hadden, konden we om 6 uur naar de bedbug bestrijder. Hier konden we weer alles uitladen. We hebben alle schone kleren op het dak gebonden zodat die niet meer in aanraking zou komen met de bedbugs. De bestrijder heeft een speciaal soort gif waarmee hij in alle hoeken en gaten spuit. We konden nog steeds niet in de bus slapen want hij had wel 2 of misschien 3 behandelingen nodig.

Maar goed, we zijn in de avond naar een strand gereden om te kamperen. We hebben in de ochtend nog een hele bult boodschappen gedaan, en uiteindelijk na 2 dagen bezig zijn om alles voor te bereiden en te bestrijden, konden we eindelijk op weg naar The Daintree Forest! Yeah!!!! Duurde zo lang allemaal, maar uiteindelijk wel alles goed uitgesorteerd en voorbereid. Wat een gedoe haha !

We zijn aangereden naar de richting van Port Douglas, en hebben met zonsondergang een prachtig strand gevonden waar we konden kamperen. Ik liep naar het strand om even te mediteren, en ik zag de gouden golven naar de kust komen. De gouden zonnenstralen maakte de zee magischer dan dat ze al is. De pastel kleuren van de zonsondergang reflecteerde in het water, en de groene bergen van the Daintree Forest maakte de kleuren nog intenser.

Hier hebben we tentjes op gezet en een mooi kampvuurtje gemaakt. Na het koken gezellig wat bier gedronken en zitten buurten. Het was heerlijk.

In de ochtend ging Kass weer rijden. Spannend! Het was soms best eng hahaha :P Ze wilde in de ochtend naar Port Douglas rijden om de watertanks op te vullen, maar ik lag nog in de tent. Ik gaf eerlijk aan dat het me best wel bang maakte, het idee dat ze alleen zou gaan rijden. Het was heel fijn want ze accepteerde dit helemaal, ondanks dat ze er liever op uit ging. Ik gaf aan dat ik zag dat ze tijdens het rijden nog niet 100% weet wat ze doet en waarom ze iets doet. De dag heeft ze veel geoefend en nu zit het er al behoorlijk goed in!

We zijn aan gereden naar Port Douglas en hebben boodschappen gedaan. Hierna zijn we aangereden naar het noorden. We gingen weer over dezelfde pond de rivier over. Ons doel was Coconut Beach! Hier is een verlaten resort waar een eeuwige reiziger in woont die het helemaal schoongemaakt heeft. Hij houdt een oogje in het zeil en mensen kunnen wel voor een nachtje slapen. Omdat Bushweek festival afgelopen was waren er veel mensen. We kwamen aan toen het net donker was. Het eerste busje wat we zagen was van een meisje waar we veel mee rondgehangen hebben op Bushweek. Het was zo geniaaaaal om iedereen hier weer te zien! We liepen een stukje verder en ik zag al snel in wat voor bizarre omgeving we terecht waren gekomen. Een super gigantisch gebouw wat vroeger een resort was. Het staat al zon 5 jaar of langer leeg. De ruimte was helemaal leeg, met allemaal grote houten pilaren. Een trap in het midden die naar de bovenverdieping leidde en een balkon waar je op kon chillen met hangmatten. Je kon het oude zwembad zien waarin het water groen gekleurd was omdat het zo oud was. Vanuit het balkon en vanuit de benedenverdieping kon je het strand zien van Coconut beach, en de cocosnoten liggen overall! Je krijgt ze moeilijk open, maar als je ze open krijgt kun je ze heerlijk opeten en dit is zoooooo lekker!

In het resort stonden allemaal bedden die er al Jaren stonden en iedereen kon gewoon een bed pakken om te slapen. Er waren kamers waar jaccuzi's in stonden met bedden. We zagen alle mensen waar we mee gekampeerd hebben op Bushweek, want zei zijn rechtstreeks van het festival naar het resort gegaan. Super gaaf om iedereen weer te treffen! Wat een kleine wereld.. hihi. Wij besloten om in een tent te slapen omdat we geen enkel risico wilde nemen om bedbugs te verspreiden.

We hebben ons tentje opgezet naast het strand. Ik ben naar het resort gelopen en speelde wat gitaar. De baas van het resort zei dat ik kon proberen om op de trap te gaan zitten in het midden van het resort, zodat al het geluid van mijn stem en de gitaar door de ruimte zou galmen. Ik deed dit en even later kwam Aidan naast me zitten. Ik kon gewoon door blijven zingen en de vibraties van mijn stem en de gitaar werden prachtig door de ruimte verspreid. Ik voelde me helemaal op mijn gemak ondanks dat Aidan naast me zat. Dit was een heel speciaal moment. Even later vroeg Aidan of ik met hem mee naar het kampvuur wilde. We liepen naar het kampvuur en stopte even. We keken naar de zee en de golven en de volle maan die op de zee scheen en de zee verlichtte. Ik was een klein beetje gestresst tijdens het bedbug gebeurden. Gelukkig maakte ons dat allemaal super fanatiek om te knallen met alles wat we moesten doen.

Aidan hield me vast en vroeg hoe ik me voelde om hier te staan met hem, bij de zee, luisterend naar de golven. Ik voelde me zo goed. Super emotioneel maar zo super goed. Dit was echt ultieme perfectie. Hij zei dat als ik me ooit gestresst voel, ik aan dit moment kan denken. Ik kan luisteren naar de golven, en zie mezelf samen met hem op het strand op Coconut Beach. Ik vergeet dat nooit meer, ik mis het moment nu al.

Ik lag in de tent, wachtend op Aidan. De tent was niet helemaal vastgezet met haringen dus de buitentent waaide met de wind soms omhoog. Ik zag de zee onder de tent door en hoorde de golven van de zee. Het was donker. Even toen Aidan terugkwam ben ik snel in slaap gevallen.

In de ochtend werden we vroeg wakker gemaakt door wat mensen die zeiden dat we onze tenten moesten afbreken. Iedereen moest het resort verlaten. Schijnbaar hadden buren geklaagd. Ze hadden naakte mensen op het strand zien rondlopen bij het resort en dit hadden ze niet geaccepteerd. Jammer he?!!?!?!?! We zijn toch gewoon mensen.. kom op zeg... Ik vraag me af wat dat is, waarom dit niet gegund kan worden. Maar goed.. Dit zullen we altijd blijven houden denk ik.
We besloten om met de rest van de crew naar een commune te gaan die er schijnbaar op Cape Tribulation Road lag. Het is een zelfvoorzienende commune. Het was niet normaal! We kwamen daar aan, en al gauw kwam de eigenaar van de commune naar ons toe om uitleg te geven over de tuinen. De moeder van deze man heeft in principe dit stuk land gekocht, zodat hij met zijn vrouw en kinderen hier kon wonen om een community op te richten. Ze hebben een huis helemaal achterin het stuk land. Het is echt zo prachtig! Je loopt over een bruggetje naar de keuken en de slaapkamers. Iedereen is welkom. We kenden deze man niet eens en hij zei meteen: Jaaa je kunt je tent daar op zetten als je wil, en wees ons de plek van de tenten. Hoe cool is dat?! Hij kende niemand van ons, het was gewoon gebasseerd op vertrouwen. We hebben ons tentje opgezet en gingen samen eten koken. Het huis heeft zonnenpannelen en een regenwateropvang zodat alles wordt gedaan met regenwater. Er lopen kippen in de tuinen, en overal worden groenten en fruitsoorten verbouwd. Er is een community kitchen waarin we gezamelijk koken. Het idee is, dat iedereen zo'n 4 tot 6 uur per dag mee helpt in de tuinen. We doen samen alles plukken in de tuinen om samen mee te koken. Alles wordt samen gedaan, en alles wordt samen gedeeld. Dit is ZO special! Zelfs het kleinste van het kleinste dingetje wordt gedeeld. Het idee is dat er niet gevraagd wordt dat je om 8 uur in de ochtend op staat, het is helemaal Eigen verantwoordeijkheid. Dit maakt het zo geniaal want ik voel gewoon puur uit mezelf dat ik mee wil helpen in de tuinen. Deze man heeft zo veel kennis, over de natuur en spiritueel gebied. Echt een baas! Super interessant. Veel over het bewustzijn. Vandaag gaan we hier weer naar toe en ik wil een aantal weken hier werken. Ik kan hier mijn dagen voor mijn 2e jaar visum sparen! Dus weinig geld, VEEL ERVARING! Daar kies ik voor. Het is zo magisch daar. De community heet: The heart space.

Het is een space waar ook mensen die healing nodig hebben kunnen komen. Het is een prachtige plek in de natuur waar je praktisch geen auto's hoort, alleen vogels, krekels, kikkers etc. Er is een kleine water poel voor het huis waar iedereen naakt zwemt. Er zijn kampvuurtjes overall waar we samen op koken, en er is permacultuur. Dit is kunst met groente. Super gaaf! Er staat een gigantische tipi midden op het terrein en wat kleinere hutjes waar al backpackers in wonen. Er is een douche gemaakt vanuit water uit de rivieren. Het water wat we drinken komt rechtstreeks uit de rivieren. De groenten en fruit die we eten komt rechtstreeks van de plant. We eten zelfs de bloemen etc van pompoenen en je kunt het zo gek niet bedenken! We kunnen zo veel eten!!

Ik ben HELEMAAL lek geprikt door muggen. Ik zit helemaal onder. Ik heb hier ook geleerd dat als je bijvoorbeeld gras in je mond neemt en helemaal fijn kouwt, je dit mengsel met speeksel op de muggenbulten kan smeren. Dit heelt het en zorgt ervoor dat het stopt met jeuken en het maakt de wond schoon.

Dat is 1 mini dingetje wat ik nu geleerd heb daar, ik wil er nog veel meer gaan leren! Er is ook een composttoillet, een trappetje naar boven en dan een gat in de grond. Super geniaal.

Samen muziek maken, samen koken en samen leren. Ik heb er zin in! Het is echt een miniparadijsje dat me echt doet laten zien dat geld niet nodig is.. We hebben daar helemaal geen geld nodig!! Dat is wat ik besteld heb :D

Hier hebben we 3 dagen doorgebracht. We hebben meegeholpen in de tuinen.

De een na laatste dag zijn we met Aidan, Gerrit, Cassandra (Kass) en Vinzenz (een jongen die ik in Melbourne al had leren kennen) naar Cape Tribulation gegaan. Hier hebben we de zonsondergang gezien. We zijn ook gaan wandelen naar een plek waar de rivier uitkwam in de zee. Hier ben ik altijd extra voorzichtig, want schijnbaar is dit de plek waar de meeste krokodillen zitten. Het voelde echt alsof we in het domein van de Croc's waren. We hebben wat rondgekeken maar ik heb er geen gezien. We liepen over het stuk met stenen en alle stenen leken licht te geven! Het was het koraal. De stenen waren paars, roze, groen en alle kleuren die je maar kunt bedenken. Het mos was neon groen en de lucht veranderde van de zwarte donkergroene Bergen, naar een paarse lucht, tot blauw, groen, geel, oranje, roze, wolken... PFOE!H Sterren kwamen naar buiten.. We hebben echt een prachtige avond gehad. Een mooi kampvuurtje gehad. En hier ook weer veel met Aidan geknuffeld, gelachen en gehuild. De tijd voor Aidan in Australie zit er bijna op.. Heftig!

We hebben hier tot 6 uur in de ochtend gezeten en zijn toen terug gegaan naar The Heart Space. We hebben hier geslapen en in de ochtend zijn we naar Cairns gereden omdat Aidan de volgende dag naar huis zou vliegen.

In de avond hebben we nog een avond gekampeerd bij The Freshwater Creek. Hier hebben we veel gekletst, geschreven etc. Ik voelde me bijna hetzelfde als toen ik Nederland ging verlaten. HEEL EMOTIONEEL! Ik heb Aidan het beste compliment ooit gegeven... Ik zei dat hij me deed denken aan Tigre. De laatste nacht dat ik bij Tigre sliep voelde ik me hetzelfde als bij Aidan. Mensen die me echt goed kennen weten dat ik Aidan niet zomaar vereglijk met een hond.. Zij weten dat dit het beste compliment ooit is.


In de ochtend alles bij elkaar gepakt, Aidan had alles uitgesorteerd en op naar het vliegveld.. NEEEEEEEEEEEE :'( Ik was zo verdrietig... Maar goed, ik kon er toch redelijk goed mee omgaan. Ik denk vooral omdat Aidan zo sterk was. We hebben elkaar zoveel complimenten gegeven! Het enige wat we nu nodig hebben is... Geduld... Ik kan niet wachten om hem weer te zien! Ik heb bijna zin om gewoon het vliegtuig nu naar Ierland te pakken. Maar goed.. dit is nutteloos. Hij heeft nog 2 jaar studie, en ik wil nog 2 jaar mijn dingen doen. Ik voel me gewoon zo leeg nu. We hebben elkaar verlaten maar toch hebben we elkaar niet verlaten. We voelen beide dat we voor elkaar gemaakt zijn en het is zo sterk! We zijn super geode vrienden, brothers, maatjes en lovers. Zo hoort het te zijn! :) Ik kan niet wachten...

Ik voelde me heel vreemd gisteren toen hij vertrok. Het weer was een beetje raar en ik kreeg een heel nostalgisch gevoel. Ik denk dat het nu tijd is om weer bij mezelf te komen. Herstellen en erop vertrouwen dat het goed komt/zit. Ik weet dat het goed zit.

We zijn inde avond naar een strand gereden vlakbij het vliegveld. Hier hebben we tentje opgezet. Zo fijn om elke ochtend wakker te worden naast de zee! Ik heb een uur gemediteerd. Hierna barstte ik in tranen uit. Ik mis Aidan. Ik moest denken aan wat Aidan tegen me zei: Hij zei: "You know how I see it? Our friendship, is like a big magical stream. We float around in Australia. Now the streams have to get separated. I go back to Ireland, you stay here. But at one day the streams come into the sea, over cliffs, and in the end the streams will be together again." Dit maakte me zo blij. In mijn huilbui keek ik naar de zee en zag mezelf al naar de andere kant van de wereld vliegen. Nog maar 1,5 jaar en dan zie ik hem weer. Hoelang duurt het voordat je over iemand heen komt?

Ach.. gelukkig heb ik hier genoeg afleiding, ik kom er wel overheen. Tijd om weer op 100% Eigen kracht voort te bewegen. Ik weet, hij leeft. Hij loopt nog steeds ergens rond op deze aardbol. Ik weet... Hij is.. Wij zijn.. Komt goed.. :)

Ik ga nu terug rijden naar de community! Ik heb daar slecht bereik dus kan zijn dat ik een poosje afwezig ben. Ik heb ook gesolliciteerd op een paarden stal bij Cape Tribulation! Ik hoor er maar niks van! Maar daar zou ik echt graag willen werken. Stallen uitmesten maar ook rondrijden op paarden in de natuur met toeristen Enzo :D

Hopelijk gaan de bedbugs ook weg...

Yeahh tijd voor healing. Ik ga nu naar The Heart Space.. <3 you